بقعه امامزاده صالح، که فرزند حضرت امام موسی کاظم (ع) است، در شمال شهر تهران قرار دارد. این ساختمان با سبک معماری چشمگیری که به بناهای دوره های هفتم و هشتم هجری قمری اشتباه می‌کند، به شکل یک بنا با چهار ضلعی و مساحت تقریبی 50 متر مربع طراحی و ساخته شده است. طراحی معماری این ساختمان تاثیرات قوی از دوره ایلخانی دارد و در دوران قاجار نیز تعمیرات و بهبودهایی انجام گرفته است.
گنبد بقعه با کاری انسانی و هنری، کاشی‌کاری شده و نقاشی‌های درون حرم به طرز خیره کننده‌ای به سبک دوره قاجار تزیین شده‌اند. اینکه در حال حاضر، به منظور توسعه و بهبود، یک گنبد جدید بر روی گنبد قدیمی ساخته می‌شود و همچنین مناره‌ای نیز در نزدیکی آن در دست ساخت است. این بقعه امکانات فرهنگی گسترده‌ای از جمله کتابخانه، کتاب‌فروشی، امکانات رفاهی مناسب و پارکینگ را فراهم کرده است.
محوطه اطراف بقعه امامزاده صالح در گذشته به‌عنوان یک فضای محصور و محاصره‌شده تصور می‌شد، اما امروزه با تغییراتی که در فضای خیابانی منطقه تجریش ایجاد شده است، از محدودیت دیواره‌ها خارج شده است. این بقعه با بارگاه و صحن گسترده‌اش، به عنوان یکی از بزرگترین و فراخترین امامزاده‌های ایران و حتی جهان شناخته می‌شود. هر سال، زائرانی از نقاط مختلف ایران و همچنین کشورهایی چون عراق، پاکستان، افغانستان و لبنان به این مکان مقدس جذب می‌شوند تا در آرامش و تعبیر خاص خودشان از دین، زیارت کنند.
