قنات قصبه یکی از مهمترین آثار مهندسی آبی و نظامیانه ایران باستان است. این قنات در استان خراسان رضوی واقع شده و به عنوان یکی از شاهکارهای آبیاری و زراعت ایران باستان محسوب می‌شود.
قنات قصبه از دوره ساسانیان تا دوره اسلامی تاریخ داشته و نمادی از توانمندی مهندسی و فنی مردمان این منطقه در بهره‌برداری از منابع آبی و توزیع آن به مناطق مختلف است. قنات‌ها در ایران باستان معمولاً در زیر زمین حفر می‌شدند تا آب در مناطقی با کم آبی توزیع شود و از تبخیر کمتری در معرض قرار گیرد.
قنات قصبه با تأمین آب برای منطقه‌ای به نام قصبه و مناطق اطراف آن، نقش مهمی در توسعه کشاورزی و تامین آب برای آبیاری زمین‌ها و باغات ایفا کرد. این قنات به صورت تونل‌های زیرزمینی حفر شده بوده و از منابع آبی طبیعی تامین می‌کرده تا در نهایت به مناطقی که نیاز به آب داشته‌اند منتقل شود.
قنات قصبه نه تنها به عنوان یک اثر مهم آبیاری و منابع آب ایران باستان شناخته می‌شود، بلکه نمادی از دانش مهندسی و توانایی مردم ایران در بهره‌برداری از منابع آبی و توزیع مناسب آن است. این قنات در سال 2016 توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی ثبت شده است، که نشان‌دهنده اهمیت تاریخی، فرهنگی و فنی این اثر مهم است.
