پل خواجو یکی از شاهکارهای معماری و تاریخی شهر اصفهان، ایران است که به عنوان یک نماد و نمونه برجسته‌ای از هنر و مهندسی در این منطقه شناخته می‌شود. این پل که بر روی رودخانه زاینده‌رود ساخته شده است، به عنوان یکی از برجسته‌ترین آثار هنری در جهان محسوب می‌شود و مقصد بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی در ایران است.
ساخت و احداث پل خواجو به دوره صفویه بازمی‌گردد، زمانی که شاه عباس دوم (شاه عباس کبیر) این پل را به عنوان یک راه ارتباطی مهم در شهر اصفهان احداث کرد. پل خواجو در سال‌های 1650 تا 1655 میلادی توسط معماران و مهندسان معروف آن دوره با هدف بهبود ترافیک شهری و ارتباط بین مناطق مختلف اصفهان ساخته شد. این پل از زمان ساخته شدن تا به امروز تاریخی برجسته و جذاب برای همگان محسوب می‌شود.
یکی از ویژگی‌های بارز پل خواجو، طراحی منحصربه‌فرد و دستگاه‌های معلق آن است. این پل از سه دستگاه معلق به نام‌های "صفاشی"، "خاجو" و "پایین" تشکیل شده است. این دستگاه‌ها با استفاده از طناب‌ها و سیم‌های معلق، این پل را به زیر آب پشت‌سر می‌کشند و برای عبور از رودخانه راهی را فراهم می‌آورند. این دستگاه‌های معلق به علت کمیابی و منحصربه‌فرد بودن، پل خواجو را از سایر پل‌های معلق تمایز می‌دهند.
معماری زیبا و منحصربه‌فرد پل خواجو نیز مورد توجه قرار دارد. پل دارای تیرهای بلند و ستون‌های زیبا است که تزیینات معماری ایرانی و اروپایی را به همراه دارد. ستون‌های این پل با تزئینات منقوش و کاشی‌کاری‌های زیبا تزیین شده‌اند که از طراحی دقیق و هنری معماران و صنعتگران آن دوره خبر می‌دهد.
پل خواجو علاوه بر ویژگی‌های معماری و مهندسی، تاریخچه‌ای مهم و غنی هم دارد. این پل در طول سال‌ها تعمیر و بازسازی شده اما همچنان به اصالت و زیبایی‌های اصلی خود احترام می‌گذارد. این تاریخچه نشانگر اهمیت فرهنگی و تاریخی این آثار برجسته در حفظ هویت و شناخت ما از گذشته‌های فرهنگی کشور است.
پل خواجو به عنوان یک مقصد گردشگری مهم در اصفهان، محلی برای تجربه از هنر، معماری، تاریخ و زیبایی‌های این شهر تلقی می‌شود. هر ساله گردشگرانی از سراسر جهان به این پل سفر می‌کنند تا به شاهکاری از هنر و زیبایی دست یابند و از دیدن مناظر خیره‌کننده اطراف اصفهان لذت ببرند.
